ახალი დემოკრატიები

ამ ტერმინით განსაზღვრავენ იმ რეჟიმებს, სადაც დემოკრატიული კონსოლიდაციის პროცესი არ დამთავრებულა ; ის ჯერ არ ქცეულა ,,ერთადერთ გართობად ქალაქში“.

2003 წლისათვის , ქვეყნების იმ 63% - მა , რომელიც მსოფლიო მოსახლეობის 70% მოიცავს , დასავლული ლიბერალურ-დემოკრატიული მართვის სტილის ძირითადი ნიშან-თვისებები შეიძინა. უმთავრესად, ამ პროცესს მრავალპარტიული არჩევნების შემოღება და საბაზრო ეკონომიკაზე ორიენტირებული რეფორმების წამოწყება განაპირობებდა. და მაინც ბევრი მათგანი ჯერაც ,,გარდამავალ ქვეყნებად“ - უფრო სწორად, ახალ დემოკრატიებად, ანუ ნახევარ- დემოკრატულებად ითვლება. ახალი დემოკრატიები არა მხოლოდ კულტურის ნაკლებობას , არამედ გლობალიზაციით განპირობებულ საგარეო პრობლემებსაც განიცდიდნენ.