top of page
  • Writer's pictureშოთა იასაშვილი

წარმომადგენლობითი–დამრაზმავი და კონსტიტუციური–რევოლუციური პარტიები

ზიგმუნდ ნოიმანმა პარტიები სხვა ნიშნითაც დაყო და ერთმანეთისგან გამიჯნა ე.წ „ წარმომადგენლობით“ და „დამრაზმავი“ პარტიები. პირველი ტიპი ის პარტიებია, რომლებიც მთავარ მიზნად არჩევნებში მიღებული ხმების დაცვას ისახავენ; შესაბამისად , არა საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებას, არამედ ასახვას ცდილობენ. ამ თვალსაზრისით , წარმომადგენლობითი პარტიებიც „განურჩევლად შეკრების“ სტრატეგიას ირჩევენ - პრინციპზე მაღლა პრაგმატიზმს, ხოლო ხალხის მობილიზებაზე წინ -საზოგადოებრივი აზრის გამოკვლევას აყენებენ.

დამრაზმავი პარტიები - პირიქით- პოლიტიკურ სტრატეგიად არა საზოგადოების განწყობაზე პასუხს, არამედ ამ განწყობის შექმნას ირჩევენ. მათ სურთ დარაზმონ, გაათვითცნობიერონ და აღაგზნონ მასები და არა - უბრალოდ გამოეპასუხონ მათ მოთხოვნებს.

არსებობს კიდევ ერთი ტიპის დაყოფა - კონსტიტუციურ და რევოლუციურ პარტიებს შორის. კონსტიტუციური პარტიები აღიარებენ სხვა პარტიათა უფლებებსა და პრეტენზიებს და შესაბამისად დადგენილი წესებისა თუ შეზღუდვების ფარგლებში მოქმედებენ. ისინი ცნობენ და პატივს სცემენ საარჩევნო კონკურენციის პირობებს. ლიბერალური დემოკრატიის ქვეყნებში ყველა ძირითადი პარტია სწორედ ამგვარი, კონსტიტუციური ხასიათისაა.

თავის მხრივ რევოლუციური პარტიები სისტემასა და კონსტიტუციას დაპირისპირებული ორგანიზაციებია, როგორც მემარჯვენე, ასევე მემარცხენე ყაიდისა. ისინი ხელისუფელებაში მოსასვლელად არც დაუმორჩილებლობასა და სახალხო აჯანყებას ერიდებიან და არც ისეთ, ვითომ კანონიერ საშუალებებს, რასაც თავის დროზე ნაცისტებმა და ფაშისტებმა მიმართეს. ზოგჯერ ამგვარი პარტიები მათი ექსტრემისტული თუ ანტიდემოკრატიული ბუნების გამო, კანონითაც კი იკრძალება. არადა, როცა ისინი ძალაუფლებას იგდებენ ხელში, აუცილებლად ერთმმართველ პარტიებად ყალიბდებიან და ფაქტიურად, სახელმწიფო მანქანასთან აიგივებენ თავს. რა დროსაც არ უნდა მოვიდეს სათავეში ერთპარტიული სისტემა, ზღვარი პარტიასა და სახელმწიფოს შორის მაინც იშლება და მმართველი პარტია, სინამდვილეში , ნებისმიერი სახელისუფლებლო ბერკეტის მფლობელი ხდება.


238 views0 comments

Recent Posts

See All

პრემიერ–მინისტრი (აღმასრულებელი ხელისუფლება)

პრემიერ-მინისტრი ( იგივე კანცლერი- გერმანიაში; პირველი მინისტრი - ნიდერლანდებში) მთავრობის თავია, რომელსაც ეს თანამდებობა საკანონმდებლო ორგანოში უმრავლესობით მოსული პარტიის, ან პარტიათა კოალიციის ლიდე

პრეზიდენტი (აღმასრულებელი ხელისუფლება)

პრეზიდენტი სახელმწიფოს ფორმალური, კანონიერი მეთაურია, ისევე როგორც მეფე თუ იმპერატორი სხვა ტიპის მმართველობებში. თუმცა, ერთმანეთისაგან უნდა განვასხვაოთ კონსტიტუციური და აღმასრულებელი პრეზიდენტები. კონ

საკომიტეტო სისტემები

კომიტეტების როლი საკანონმდებლო ორგანოსა თუ სადმე სხვაგან, ხშირად თანამედროვე პოლიტიკის გამორჩეულ ნიშან-თვისებად ითვლება, კომიტეტი შეიძლება გადაწყვეტილებების „სამჭედლოდ“ მოვიხსენიოთ., როგორც ამერიკის პ

bottom of page